Üstü Kalsın...
Seni “neden” mi sevdim?
Bu sevdanın hesabını mı istiyorsun şimdi benden?
Haklısın aslında,
ödeyeceğim bir bedel olmalıydı bu sevgi için…
Oysa ben;
hesabını kitabını yapmamıştım bu sevginin.
Çünkü “şu kadar verirsem bu kadar alırım”
diyenlerden olmadım hiçbir zaman.
Oysa ben,
seni bana getirsin diye
tanrıdan dileklerde bulunmamıştım,
dualar etmemiştim sabahlara kadar,
adaklar adamamıştım…
Oysa ben,
seni severken kaybedeceklerimden haberdar bile değildim
-Ki severek kaybettim seni zaten.-
Şimdi sen kalkıp,
seni kaybedişimin hesabını istiyorsun benden.
Haklısın ama dedim ya
umarsızcaydı seni sevişim, hesapsızca...
Yarın neler olacağını düşünmemiştim bile.
Yeni doğan bir çocuğun yüzündeki ifade ne kadar masumsa,
seni sevişim de o kadar masumdu.
Göremedin…
Senden sonra senin için yaptıklarımdan haberin bile yok.
Tıpkı senin için vazgeçeceklerimden
ve vazgeçtiklerimden haberin olmadığı gibi…
Oysa senin için senden bile vazgeçtim ben.
Bu ne büyük bir fedakarlıktır bilir misin..?
Bilemedin…
Ben seni sevişimin faturasını
seni kaybederekten en yüklü bir şekilde ödedim
SEN BANA FAZLA GELDİN CANIMIN İÇİ,
ÜSTÜ KALSIN BU SEVDANIN…
Anasayfa 
Konu: ÜSTÜ KALSIN 
Salı Tem. 22, 2008 8:53 pm
